Cando se me deu xenerosamente a oportunidade en (S8) de producir unha carta branca composta polos meus traballos de restauración, decidín compoñer unha selección completamente intuitiva, pero que tamén ofrécese unha gama completa de exemplos de diversas aproximacións para a restauración do cine experimental. Así que aínda que realmente teño pensamentos difíciles de explicar sobre como estas películas están conceptualmente relacionadas entre si (algo que só se pode facer a partir dunha subxectividade prismática e da relación fragmentaria entre o eu e o mundo exterior, creo), simplemente quería compartir algunhas das miñas favoritas con vós.
O título do programa, “ Window Lights for Wanderers”, vén dunha letra de Scott Walker, que faleceu en marzo deste ano, e cuxa música é significativa para min e probablemente tamén para moitos de vós. Este ano pasado estivo marcado polo desconcertante número de mortes de artistas moi especiais e de figuras da comunidade do cinema experimental, algunhas persoas coas que traballei como arquivista, e moitas outras ás que lles teño moito agarimo. As eleccións neste programa, e no seu título, están certamente influenciadas polos sentimentos asociados a estas perdas. Pensando nisto, parecíame aínda máis esencial que o programa se pechase coa extática e excitante Bent Time, dunha das persoas máis excepcionais que coñecín, a incomparable Barbara Hammer, que tamén morreu este marzo. Como en moitos dos seus traballos, en Bent Time embárcase nunha sorte de cinema ricamente empático e experiencial, no que se nos lembra o que sente ao estar vivos, como corpos e mentes que se moven, pensan e senten no mundo. Nela, Barbara propón temas dunha subxectividade exacerbada e dunha conectividade radical, e vibra positivamente cunha enerxía vital de grande carga emocional, polo que estaba decidido a compartila convosco e pechar así o programa. Barbara e eu queremos que saiades do cinema zoando!
Programa e notas: Mark Toscano.
